Pogórze Ciężkowickie czy Pogórze Ciężkowickie i Rożnowskie?

Mozaika nazewnicza omawianej części Pogórza Karpackiego jest niezwykle różnorodna, dzięki czemu mamy do czynienia z kilkoma różnymi podziałami geograficznymi tego terenu. Najbardziej opiniotwórczym i prawdopodobnie najczęściej używanym podziałem jest regionalizacja fizyczno-geograficzna prof. Jerzego Kondrackiego (Karpaty, 1989). Autor wyróżnił osobno Pogórze Ciężkowickie i Rożnowskie, gdzie rzekami granicznymi dla nich są Dunajec, Biała i Wisłoka. Innym, również często używanym podziałem, jest wyróżnienie Pogórza Ciężkowickiego pomiędzy dolinami Wisłoki i Dunajca (Balon, Warszyńska 1995).
Dużą rolę w popularności nazewnictwa turystycznego mają wydawnictwa kartograficzne, przede wszystkim Compass (mapy Pogórza Rożnowskiego i Pogórza Ciężkowickiego), a także pojedyncze przewodniki turystyczne, w szczególności publikacja „Pogórze Karpackie” Andrzeja Matuszczyka (1995). Problemy w nazewnictwie pogłębiły się po utworzeniu Ciężkowicko-Rożnowskiego Parku Krajobrazowego. W podziałach fizyczno-geograficznych z reguły nie stosuje się połączenia dwóch nazw łącznikiem. Takie sytuacje należą do wyjątków i jeżeli jest taka możliwość, nie powinno się stosować takich połączeń. W wyniku tego typu zabiegów powstało wiele podobnych „regionów”: Pogórze Wiśnicko-Rożnowskie, Strzyżowsko-Ciężkowickie, Dynowsko-Ciężkowickie.

Artykuł pochodzi z przewodnika:
Jej wysokość Brzanka
autor: Piotr Firlej
wyd. Pogórzańskie Stowarzyszenie Rozwoju