Park Zdrojowy w Ciężkowicach
Park Zdrojowy im. Burmistrza Zbigniewa Jurkiewicza w Ciężkowicach to inwestycja która cieszy się dużym zainteresowaniem mieszkańców, turystów i mediów. Oficjalne otwarcie Parku Zdrojowego odbyło się 25 czerwca 2021 r. Koszt całej inwestycji to ponad 23 mln zł. Dofinansowanie z Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego wyniosło ponad 15,5 mln zł.
Kontakt do Parku Zdrojowego w Ciężkowicach tel. 572 828 328
5 powodów, dlaczego będzie warto odwiedzić Park Zdrojowy w Ciężkowicach:
1. Na terenie Parku Zdrojowego jest dostępna dla odwiedzających infrastruktura rekreacyjna i turystyczna, w tym urządzenia do hydroterapii (wodolecznictwa), alpinarium (ogród zbudowany ze skał i ziemi, wraz z górskimi układami roślinności), arboretum (ogród dendrologiczny), brodziki z łazienkami mineralnymi, sieć alejek, wrzosowisko, siłownia terenowa, plac zabaw, ogrody wodne, tężnia, ogród sensoryczny i inne.
2. Położenie Parku Zdrojowego daje możliwość zorganizowania półdniowej wycieczki pieszej łączącej kilka ciekawych atrakcji, m.in. Wąwóz Czarownic i rez. Skamieniałe Miasto.
3. Wstęp do Parku Zdrojowego jest bezpłatny (z wyjątkiem zabiegów polewania naprzemiennego zimną i ciepłą wodą).
4. Na terenie obiektu znajdują się punkty usługowe oraz informacja turystyczna.
5. Dla turystów dostępna jest większa liczba miejsc do parkowania.
Jak daleko położony jest Park Zdrojowy od rez. Skamieniałe Miasto?
Park Zdrojowy zlokalizowany jest bardzo blisko Skamieniałego Miasta, Wąwozu Czarownic i rynku w Ciężkowicach, nieco dalej od Muzeum Przyrodniczego. Zbudowany jest na grzbiecie opadającym od wzniesienia Skała 367 m n.p.m. w kierunku północno-wschodnim. Od Skałki z krzyżem (najwyżej położona skała w rez. Skamieniałe Miasto) wystarczy zejść 5 min. do ul. Tysiąclecia, przechodząc na drugą stronę jezdni wchodzimy na teren Parku Zdrojowego.
Czy w Parku Zdrojowym są miejsca parkingowe?
Obecnie główny parking dla odwiedzających Skamieniałe Miasto znajduje się przy drodze powiatowej 977. We względu na zainteresowanie rez. Skamieniałe Miasto, parking ten (zwłaszcza w niedzielne popołudnie) jest zapełniony. Na terenie Parku Zdrojowego powstały parkingi i miejsca postojowe dla ponad 150 samochodów.
Na czym polega rehabilitacja w Parku Zdrojowym?
W Ciężkowicach i okolicach istnieją wody siarczkowe np. ujęcie w Rakutowej lub Polichtach. Zasób tych wód w obecnych ujęciach jest zbyt mały, aby zaspokoić potrzeby tysięcy odwiedzających osób. Dlatego w Parku Zdrojowym zostanie zastosowana koncepcja terapii ks. Sebastiana Kneippa. Jego system leczniczy opiera się na hydroterapii (wodolecznictwie), kinezyterapii (ćwiczeniach), dietetyce, fitoterapii (leczenie ziołami), terapii porządkującej. Pomimo, że autor metody żył w XIX w. jego założenia są bardzo aktualne i współcześnie bardzo modne. Zachęcał do prowadzenia zdrowego stylu życia, eliminacji niezdrowych nawyków, uporządkowania takich czynności jak sen, przemiana materii, oddychanie, krążenie. Park Zdrojowy i okolice dają bardzo duże możliwości rozwoju nie tylko hydroterapii, ale również innych elementów tego systemu leczniczego.
Lokalizacja Parku Zdrojowego w Ciężkowicach.
O wodach mineralnych Pogórza Karpackiego w przewodniku „Jej wysokość Brzanka”.
W historii Policht i najbliższej okolicy możemy odnaleźć kilka prób zagospodarowania występujących w tym rejonie wód mineralnych. O źródłach występujących z sąsiadującą z Polichtami Słoną odnajdujemy informację w „Przewodniku po zdrojach i miejscowościach klimatycznych Galicyi” z 1912 r., dra Stanisława A. Lewickiego, dra Mieczysława Orłowicza i dra Tadeusza Praschila. W lesie należącym do gminy Słona, znajduje się w niedostępnym miejscu źródło wody alkaliczno-słonej, dotychczas chemicznie nie rozbierane i nieeksploatowane.
Również w tej publikacji odnajdujemy opis krajoznawczy latowiska (letniego uzdrowiska) w Jastrzębi. Jastrzębia w dzisiejszym swoim stanie letniskiem jeszcze nie jest, może niem jednak łatwo zostać, a przez swe wyjątkowo piękne i oryginalne położenie, uzasadniające zupełnie jej dumną nazwę, powinna zwrócić na siebie uwagę letników i turystów; kto tu zajdzie czy zajedzie, nie pożałuje trudu, położona jest ona bowiem w najpiękniejszym miejscu Podkarpacia zachodnich Beskidów.
Już Ignacy Jan Paderewski na przełomie XIX i XX w. planował budowę sanatoriów na Pogórzu, a z Ciężkowic chciał stworzyć uzdrowisko. Brak zgody radnych na wykup działek lub dzierżawę terenu pod te inwestycje uniemożliwił dalszy rozwój projektu.
Kolejna próba zagospodarowania wód mineralnych na Pogórzu pojawiła się po II wojnie światowej. W czerwcu 1959 r. Państwowy Zakład Gminnej Spółdzielni w Tarnowie powołał do życia własne przedsiębiorstwo „Uzdrowisko Ciężkowice” celem wykorzystania odkrytych przy poszukiwaniach geologicznych silnych solanek na terenie Ciężkowic. Na budowę łazienek, domu zdrojowego i innych urządzeń zebrano w tym czasie kilka milionów złotych.
W „Wierchach” z 1961 r. czytamy: Prowadzone ostatnio w okolicy poszukiwania ropy naftowej przyniosły nieoczekiwane wyniki: ropy wprawdzie nie znaleziono, odkryto natomiast wody mineralne. Wstępne badania wykazały, iż składniki zawarte w tych wodach umożliwiają wykorzystanie ich dla leczenia schorzeń reumatycznych, zapaleń nerwów obwodowych oraz niektórych chorób skóry. Przyszłość pokaże czy Ciężkowice staną się jeszcze jednym uzdrowiskiem Polski Południowej.
Pomysł rozwoju uzdrowiska powracał również w latach 80.
„Dla Ciężkowic szanse dalszego rozwoju stwarzają znajdujące się tu wody mineralne o składzie zbliżonym do wód Iwonicza Zdroju, Buska Zdroju i Krynicy. Planuje się budowę sanatorium (Zygmunt Kruczek, „Vadamecum turystyczne”, województwo tarnowskie, 1983).
Plan kierunkowy zagospodarowania turystycznego Polski do roku 1990 wyznacza w obrębie Pogórza sześć zespołów uzdrowiskowo-leczniczych:
1. Zespół Ciężkowice – wody mineralne chlorkowo-sodowe z zawartością wodorowęglanu (wydajność 1 m3/h)
2. Zespół Bieśnika i Słonej – wody mineralne jak w Ciężkowicach
3. Zespół Zakliczyna i Słonej – wody mineralne chlorkowo-sodowe
4. Zespół Gromnika – wody mineralne chlorkowo-sodowe
5. Zespół Dębik i Łapczycy – wody mineralne chlorkowo-sodowe z zawartością jodu
6. Zespół Latoszyna – wody mineralne siarczanowe o dużej wydajności – 8,4 m3/h)
W sumie w sześciu zespołach do roku 1990 zamierzano uruchomić zakłady przyrodolecznicze oraz wybudować obiekty sanatoryjno-wypoczynkowe o łącznej liczbie miejsc noclegowych dla 5000 osób… Śladem występowania pokładów wód siarczkowych jest odwiert wody mineralnej w przysiółku Rakutowa w Ciężkowicach. W latach 50. wykonano w tym miejscu odwiert w celu poszukiwań ropy naftowej. Było to działanie mające na celu poszukiwanie nowych złóż roponośnych dla działającej od lat 30. kopalni ropy naftowej w przysiółku Padoły w Rzepienniku Strzyżewskim. Okazało się, że zamiast ropy naftowej dowiercono się do pokładów wody mineralnej.
Jan Golba – burmistrz Muszyny, wcześniej Krynicy, prezes Stowarzyszenia Gmin Uzdrowiskowych w Polsce, udzielając wywiadu dla Gazety Krakowskiej, powiedział o wodzie mineralnej w Ciężkowicach: – Gdybym miał takie w Muszynie, byłbym przeszczęśliwy…
Zobacz więcej o wodach mineralnych w przewodniku Jej wysokość Brzanka.
Zdjęcia, tekst Piotr Firlej, SkamienialeMiasto.pl
Park Zdrojowy w Ciężkowicach i Góra Skałka 367 m n.p.m. z rezerwatem Skamieniałe Miasto. Za wzgórzem, dolina Białej w okolicy Zborowic i Pławnej. Na ostatnim planie Rosochatka i Jodłowa w Beskidzie Niskim. fot. www.dron.mikos.pl
Mapa ponad 125 atrakcji do 50 km od Skamieniałego Miasta
Widok na centralną część Parku Zdrojowego w Ciężkowicach. Po prawej stronie plac zabaw z siłownią terenową, w centrum brodziki z łazienkami mineralnymi, tężnia, budynki zagospodarowania turystycznego, po lewej arboretum i alpinarium, fot. www.dron.mikos.pl
